Behandeling begroting 2026 – Hoe vinden we elkaar?

Raadszaal Huizen.jpegvrijdag 31 oktober 2025 12:00

Ons centrale thema bij deze begroting was: hoe vinden we elkaar? Dit naar aanleiding van de Tweede Kamerverkiezingen, maar ook met oog op de samenwerking in de raad van Huizen.
Concreet wat de financiën van Huizen betreft: hoe zetten we onze gelden nog net wat meer in voor voor wat er echt toe doet in Huizen? Hieronder een samenvatting van onze voorstellen en de resultaten, gevolgd door onze volledige bijdrage.

Samenvatting

1. Een extra storting in de voorziening voor onderhoud van begraafplaatsen.
Die paden verdienen waardigheid, en dus onderhoud. Door een extra storting werken we daar naartoe.
Resultaat: voor de komende raadsvergadering komt er een visiestuk over de begraafplaatsen naar ons toe, mét financiële overweging. Dat wachten we af en daarom trokken we het voorstel in.

2. Het honoreren van het verzoek van de Smederij.
De smederij draagt structureel bij aan ons cultureel erfgoed en de beleving van de haven. Wij willen een stukje geschiedenis toekomst geven.Resultaat: de raad heeft dit voorstel dat we samen met Transparant Huizen opstelden unaniem aangenomen.
3. Het beperken van de verhoging van de rioolheffing: door eerder gebruik te maken van onze extra reserves (surplus) kunnen we de lastenstijging voor inwoners beperken. Resultaat: de coalitie houdt vast aan het eigen voorstel, dus geen beperking van de verhoging.
4. Wijkbudget is in principe ook door kinderen aan te vragen, maar dat weten ze niet. We vroegen het college te kijken naar de mogelijkheden hoe we dit ook onder de aandacht van kinderen en jongeren kunnen brengen. Het college zegde toe hierna te kijken. We vroegen hierom omdat twee kinderen in onze commissie vroegen of er een pingpongtafel of hockeyveld in hun buurt geplaatst kon worden.
5. Termijnagenda: wij vroegen het college: Wat doet u om de voorstellen die naar de raad komen beter te spreiden over het jaar? Want soms is de hoeveelheid voorstellen voor de raad zoveel dat zorgvuldige afweging in de knel dreigt te komen met de tijd die we hebben. Het college zegde toe komend jaar na de zomer hierover een themabijeenkomst te organiseren om met elkaar te kijken wat er mogelijk is.

De volledige bijdrage

Hoe vinden we elkaar?
Voorzitter,
Na de campagnes van de afgelopen tijd en de verkiezingsuitslag van gisteren is dat voor ons een relevante vraag.
We hoorden veel stemmen
sommigen zacht, andere hard, en lang niet altijd in harmonie.
En wat voert dan de boventoon?
Vinden we elkaar in boosheid, in wantrouwen of eigen belang
Of slaan we de handen in een, en zoeken we verbinding?
Want wat nationaal speelt, gaat niet voorbij aan Huizen
Vinden wij elkaar of tellen we alleen de stemmen?
En over die stemmen gesproken: Dit is de laatste begroting voor de gemeenteraadsverkiezingen –
een markant moment.
Een tijd van terugkijken, van wegen wat we hebben bereikt
en wat er beter kan.
Eerlijk is eerlijk: het begon stil.
Tijdens de formatie leek samenwerking van de coalitie met de oppositie ver weg.
Maar toen die oppositie met ideeën kwam,
nam de coalitie die over. Dat was een stap.
We vonden elkaar – misschien nog wat onwennig,
maar de beweging was er.
Dat we er nog niet helemaal zijn,
blijkt uit het rapport van de Rekenkamer over Samenspel.
Toch zien we dat er iets groeit:
Met de verkiezingen in zicht hopen we dat dit samenspel
geen tijdelijke verstandhouding was,
maar een blijvende houding. Op ons kunt u rekenen.
Dan de begroting zelf.
Een dik boekwerk, keurig sluitend,
met cijfers die allemaal precies op hun plek staan.
Maar achter die cijfers zitten mensen.
Inwoners die elke maand puzzelen om rond te komen.
Mantelzorgers die dag in dag uit zorgen voor een ander.
Vrijwilligers die ons dorp levend houden.
Zij zijn de reden dat we hier zitten. En de reden dat ik hier sta.
Daarom gaat financieel beleid voor ons niet alleen over geld,
maar over investeren in een gemeenschap die sociaal sterk, duurzaam en menselijk blijft.
Er zijn natuurlijk ook wensen en verwachtingen, groot en klein – en allemaal op hun manier waardevol: ik noem:
  • Onderhoud van onze begraafplaatsen – plekken van rust en respect horen niet te verpauperen.
  • De Smederij: geef die de plek die haar toekomt in het Havengebied.
  • Quick wins uit de Kustvisie – nou ja, quick? Zo snel gaat het nu ook niet. Laten we in ieder geval ervoor waken dat de mogelijke winst voor onze kust uitdraait op een gemiste kans.
  • Scholen op orde – geen keuze, maar een plicht naar onze kinderen.
  • Plan voor asielopvang. We vroegen in het voorjaar al om een plan. Zo’n plan vinden we nog steeds belangrijk.
  • Terrassen: wat ons betreft mag het goede leven in Huizen best wat langer duren.
  • De HOV-route, de oost-west-as: ja, die is klaar, maar nog niet af. Het is wennen en er ontbreken veilige oversteekplekken voor fietsers en voetgangers. We verwachten dat dit nog geld gaat kosten.
  • Veiligheid in brede zin – sociaal en fysiek, en dus ook: veilig over straat in ons dorp, sportvelden die gewoon in goede staat van onderhoud zijn, en een fatsoenlijk onderkomen voor onze brandweer.
En dan… die twee kinderen.
Twee jonge sprekers in de commissie.
Ze vroegen niet om miljoenen,
maar om een pingpongtafel. Of een hockeyveld.
Eenvoudig, maar veelzeggend.
Want ze lieten zien dat ook jongeren betrokken zijn bij hun buurt.
Alleen – stel, je bent tien jaar.
Waar vind je dat wijkbudget dat ook voor jou bedoeld is?
Dat staat keurig op de website,
maar voor een kind is dat zoiets als het telefoonboek van 1984.
Daarom ons verzoek aan het college:
maak het begrijpelijk, maak het zichtbaar.
Zorg dat kinderen en jongeren weten waar ze met hun ideeën terechtkunnen,
en pas onze communicatie daar echt op aan.
College, kunt u toezeggen dat u dat concreet oppakt en kijkt naar de mogelijkheden
en ons daarover tzt informeert?
Want betrokkenheid begint klein — met een idee, een tafel, een veldje.
Maar om zulke initiatieven echt de ruimte te geven,
moeten we ook de financiële ruimte benutten.
Het college gaat zorgvuldig om met de financiën — dat zien we.
Maar wij denken dat er ruimte is om net wat meer ambitie te tonen.
We hebben mogelijkheden, we kunnen:
  • het surplus – onze, zeg maar, extra reserves – eerder inzetten dan 2028;
  • we kunnen de kaders voor inzet van onze extra reserves aanpassen, zodat die extra reserves (surplus) meer kunnen bijdragen aan wat Huizen nodig heeft;
  • we kunnen het begrotingsoverschot over 2025 en 2026 – en dat staat er op dit moment stralend bij - benutten voor concrete opgaven;
  • en we kunnen de rente-opbrengsten van onze reserves niet automatisch allemaal als dekking voor de begroting gebruiken.
Zo kunnen we lastenverhoging beperken
én investeren in wat er echt toe doet.
Daarom dienen wij drie voorstellen, drie amendementen in:
1. Een extra storting in de voorziening voor onderhoud van begraafplaatsen.
Die paden verdienen waardigheid, en dus onderhoud. Door een extra storting werken we daar naartoe.
2. Het honoreren van het verzoek van de Smederij.
De smederij draagt structureel bij aan ons cultureel erfgoed en de beleving van de haven. Wij willen een stukje geschiedenis toekomst geven.
3. En ten slotte: beperken van de verhoging van de rioolheffing:
door eerder gebruik te maken van onze extra reserves (surplus)
kunnen we de lastenstijging voor inwoners beperken.
Over de lokale heffinging gesproken, op papier zien de lokale heffingen er allemaal schappelijk uit.
Alleen de rioolheffing stijgt – klinkt mooi.
Maar laten we eerlijk zijn: dat beeld is een beetje opgepoetst.
De teruggave van het GAD-overschot valt in dit jaar,
terwijl die normaal pas volgend jaar drukt. Daardoor hoeft nu de afvalstoffenheffing niet te worden verhoogd, terwijl dat anders waarschijnlijk wel het geval zou zijn.
Dus ja, het ziet er prettig uit,
zeker met verkiezingen op komst,
maar het vertekent ook het plaatje voor volgend jaar.
Het zoet komt vóór het zuur.
Een vraag aan het college
De termijnagenda: u weet met ons hoeveel voorstellen er soms in pieken naar de raad kwamen dit jaar.
Voorstellen die allemaal onze zorgvuldige beoordeling en tijd vragen.
Wat doet u om de voorstellen die naar de raad komen beter te spreiden over het jaar?
En met alle respect: “de termijnagenda is een momentopname” is geen antwoord en ook geen oplossing.
En terug naar het begin
Voorzitter,
We begonnen met de vraag: hoe vinden we elkaar?
Spreuken 15 zegt daarover:
“Plannen falen als er geen overleg is,
maar door een veelheid van raadsgevers
komt het nodige tot stand.”
Aan raad – zevenentwintig raadsleden – ontbreekt het ons niet,
en ja, aan overleg eerlijk gezegd ook niet.
Dus raad en overleg hebben al,
laten we dan zorgen voor dat tweede deel:
wat we tot stand en tot bloei brengen.
Want uiteindelijk bouwen we niet aan een begroting,
maar aan ons dorp.
En vooral: aan elkaar.

« Terug

Archief > 2025 > oktober